| 
							Smile Siam
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 «  on: 22  December  2012, 07:00:48  »  | 
								
								 | 
							  
							 
							" น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา แหวกว่ายไปมา อยู่ไหวๆ "  (ใครเป็นผู้แต่ง...อิอิอิ)
 
   
  "น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา แหวกว่ายไปมา อยู่ไหวๆ"
  "น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา แหวกว่ายปทุมา อยู่ไหวๆ"
  "น้ำใสไหลเย็นแลเห็นตัว แหวกว่ายกอบัวอยู่ไหว"
 
  น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา       แหวกว่ายปทุมมาอยู่ไหวไหว  นิลุมลพ้นน้ำอยู่ร่ำไร            ตูมตั้งบังใบอรชร  เหล่าขาวเหล่าแดงสลับสี        คลายคลี่คลายแย้มเกสร  บัวเผื่อนเกลื่อนกลาดในสาคร   บังอรเก็บเล่นกับนารี  นางทรงหักห้อยเป็นสร้อยบัว    สวมตัวกำนัลสาวศรี  ปลิดกลีบประมาณมากมี         นารีลอยเล่นเป็นนาวา 
  ข้างบนนี้คือบทเต็ม
 
  แต่ที่จริงแล้ว ก่อนหน้าจะเป็นอีกแบบ ตอนแรกรัชกาลที่สามท่านแต่งออกมาว่า
  "น้ำใสไหลเย็นแลเห็นตัว   แหวกว่ายกอบัวอยู่ไหวๆ"
   แล้ว เอาไปให้สุนทรภู่ดู สุนทรภู่บอกว่าใช้ได้(ตอนนั้นสุนทรภูเป็นพระอาจารย์ของท่าน) แต่พอถึงหน้าพระพักตร์รัชกาลที่ 2 สุนทรภู่กลับเอาไปแก้ เป็น
  "น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา   แหวกว่ายปทุมาอยูไหวๆ"
  สร้างความเคืองพระทัยให้แต่รัชกาลที่ ๓ ไม่น้อย 
  ปล.ใน ครั้งรัชกาลที่ ๒ สุนทรภู่เฟื่องฟูมาก แต่พอถึงรัชกาลที่ ๓ ก็เป็นยุคที่ตกต่ำของสุนทรภู่ จึงมีบทนิราศที่ค่อนข้างเศร้าในยุครัชกาลที่ ๓  ของสุนทรภู่ 
 
     จากฟากฟ้า สุลาลัย สู่แดนดิน 
						 |