สวนรถไฟ :นกกระเต็นแดง

สวนรถไฟ :นกกระเต็นแดง

อิ่มท้องและอิ่มใจจากร้านก๋วยเตี๋ยว เราเดินกลับมาที่สถานีกรุงธนบุรี
ขึ้น ฺBTS กลับมาที่สถานีหมอชิตอีกครั้ง จุดหมายคือสวนรถไฟ
จากสถานีรถไฟฟ้า ก่อนหน้าเคยลองเดินไปสวนสมเด็จฯ ปรากฏว่าหน้ามืด
วันนี้เลยถามวินมอเตอร์ไซค์ บอกว่าไปสวนรถไฟ ราคา 40 บาท

เอาก็เอา ตอนนี้ตะวันตรงหัวพอดี ท่าจะไม่ดีแน่ ไม่ถึง 10 นาทีก็มาถึง
ได้หมายที่ชัดเจนเพิ่มเติมมาจากคนที่ไปถ่ายนกแต้วแร้วร้านก๋วยเตี๋ยวมา
เค้าบอกว่าเดินไปตามทางจักรยานไม่นานก็เจอ บ่อน้ำหน้าสวนรถไฟ
มีคนกลุ่มหนึ่งยืนถ่ายภาพกันอยู่ ตอนแรกที่ได้ข่าวเค้าว่าต้องใช้ blind

แต่ที่เราเห็นคือนกเกาะอยู่บนกิ่งไม้โล่งๆ เลย ไม่มีความกลัวคนสักนิด
ตาดว่าคงชินกับนักดูนกไปแล้ว เรายกกล้องเหนือไหล่คนข้างหน้า
และกดภาพไป 4-5 ชุด ดูภาพขยายใน viewfinder ว่าชัดไหม OK กลับได้
เราเดินย้อนกลับมาที่ประตูเดิม และทำในสิ่งที่อยากรู้มานาน

นั่นก็คือจากสวนรถไฟเราจะเดินไป MRT ได้ไหม ก็เดินตาม goolge map ไป
อุปสรรคที่ทำให้แทบถอดใจสำหรับคนวัยชรา นั่นก็คือสะพานลอยข้ามถนนวิภาวดี
มาถึงนี่แล้ว ก็ต้องข้ามไป ลงจากสะพานด้วยความดีใจที่เห็นสถานีพหลโยธิน
ซ่อนตัวอยู่ในสวนสาธารณะขนาดเล็กที่เป็นทางยกระดับข้ามไปยังถนนลาดพร้าว

นกกระเต็นแดง (Ruddy kingfisher) สองเพศเหมือนกัน ดูเผินๆ มีสีแดงทั่วทั้งตัว
ปากสีแดงหรือสีแสด ม่านตาสีน้ำตาลเข้ม หนังรอบตาสีแดง หน้าผาก หัวตา แก้ม
และขนคลุมหูสีแดงอมน้ำตาลออกส้ม กระหม่อม ท้ายทอย
ส่วนที่เหลือของหัว หลัง ไหล่ ปีก และหางสีแดงอมน้ำตาลเหลือบสีม่วงเป็นมัน

นกกระเต็นแดงในเมืองไทยสามารถแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม
Halcyon coromanda minor เป็นนกประจำถิ่น
อาศัยป่าชายเลนและป่าที่ราบต่ำทางภาคใต้ของไทย
คาบสมุทรมาลายา เกาะชวา และเกาะบอร์เนียว

Halcyon coromanda coromanda เป็นนกอพยพ
มีถิ่นอาศัยอยู่บริเวณตะวันออกของหิมาลัย จีนตอนใต้-เนปาล พม่า
ซึ่งจะอพยพผ่านประเทศไทยลงไปถึงสุมาตราและชวา
สามารถพบได้ตามสวนสาธารณะทางภาคกลางภาคตะวันออก
ในช่วงขาไปตอนเดือนตุลาคม และขากลับในเดือนพฤษภาคม

จุดจำแนกหลักคือ ชนิดย่อยประจำถิ่นมีลำตัวสีเข้มกว่า โดยเฉพาะบริเวณหัว
ซึ่งเป็นสีส้มอมแดงเฉดเดียวกับแผ่นหลัง ในขณะที่ชนิดย่อยอพยพมีหัวเป็นสีส้มอ่อนกว่า
และแถบตะโพกสีฟ้าอ่อนของชนิดย่อยประจำถิ่นนั้นกว้างกว่าชนิดย่อยอพยพ

สรุปความรู้ที่ได้จาก trip นี้ คือ

การถ่ายภาพนกสวยๆ ที่เราเห็นนั้นต้องใช้บังไพรถ่ายจากระยะใกล้มาก
นกที่เห็นใน blog นี้ใช้เลนส์ระยะ 600 mm ในระยะ 5 เมตร ไม่มีการ crop ภาพ

คนดูนกมักจะชินกับการบอกระยะของกล้องส่องทางไกล
เช่นกล้องสองตากำลังขยาย 8 เท่า แล้วจะเทียบกับเลนส์ tele ได้อย่างไร
มีคนบอกว่าจะได้ภาพประมาณจากเลนส์ 400 mm
ดังนั้นเลนส์ 600 mm ก็จะเทียบได้กับระยะ กล้องสองตา 12 เท่า

ภาพทั้ง 2 ชุดนี้ หากเอาไปเปิดข้อมูลดูจะเห็นว่า ใช้ ISO 12800 เลยทีเดียว
ทั้งที่เวลาถ่ายนั้นอยู่ในช่วงเที่ยงถึงบ่าย เพียงแต่นกนั้นอยู่ในร่มไม้
ดูด้วยตาเปล่าก็ไม่ถือว่าแสงน้อย แต่เนื่องจากไม่ได้ใช้ขาตั้ง
ต้องใช้ speed สูงราว 1/250 เลนส์มีค่ารูรับแสง F 11 คงที่
จึงต้องปล่อยค่า ISO ไหล หาก zoom ดูจะเห็นว่าภาพแตก

ดังนั้นภาพนกสวยๆ ที่เราเห็นจึงมาจากกล้อง เลนส์ ขาตั้งกล้องที่แพงกว่านี้มาก
นอกจากนี้ การรอคอยจังหวะและประสบการณ์ของผู้ถ่ายภาพก็เป็นสิ่งสำคัญ
ไม่น่าแปลกอะไรที่เวลาเค้ามา post ภาพ แล้วจะได้คนมากด like จำนวนมาก
เพราะการถ่ายภาพนกนี่เป็นอะไรที่ลงทุนสูงมากทุกอย่างเลย

.
ที่มา : ขอขอบคุณเรื่องและภาพจาก
ผู้ชายในสายลมหนาว
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=nontree&month=05-2022&date=25&group=22&gblog=129
.