'น้องน้ำนิ่ง' Namning in the woods โดย ลวดหนาม

'น้องน้ำนิ่ง' Namning in the woods โดย ลวดหนาม

'น้องน้ำนิ่ง' Namning in the woods

วันเด็กไม่ได้ไปไหนครับ จังหวะเดียวกันกับน้องน้ำนิ่งติดต่อเข้ามาหา
โดยบอกว่า อยากจะได้ภาพแนวเสื้อกันหนาวรองเท้าบูท เพื่ออับโปรไฟล์
ซึ่งเป็นเวลาเดียวกันกับที่ผมกำลังคุยกับลุงแป้นอยู่พอดี ดังนั้นทริปนี้จึงเกิดขึ้นในวันเด็ก

.

วันนี้ผมเอากล้องมาสองตัว 450D คู่ 50 1.8
และ 600D คู่ 85 1.8
ใบนี้เป็นหน้าที่ของ 450D ครับ

.

น้องมาถึงตอนสามโมงเช้า แดดแรงเสียด้วย แต่ก็ยังตั้งใจเหมือนเดิมคือ คอนเซปเสื้อหนาวรองเท้าบูช

.

วันนี้น้องมาคนเดียว ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีสำหรับเรา
น้องเองก็จะได้ภาพกลับไปเยอะๆด้วย

.

วันนี้ผมถ่ายกันสองคนกับลุงแป้น ประธานเวปโคราชโฟโต้
ลุงแป้นอายุเจ็ดสิบกว่าแล้ว ดังนั้นประสบการณ์ไม่ต้องพูดถึง
ผมเองคงต้องแอบจำเทคนิคต่างๆอีกด้วย

.

ช่วงแรกๆเราถ่ายกันข้างๆบ้านผมก่อน ขี้เกียจไปไกลนั่นเอง

.

นางแบบมาสายครับ
ผมแกล้งโดยการจับไปยืนตากแดด

.

ถ่ายแถวบ้านก็ดีไปอย่างครับ
ศิรานีเดินผ่านมาพอดี โดนใช้ให้เป่าฟองสบู่ซะ

.

ลมแรงพอสมควรครับ
ฟองสบู่ที่ศิรานีช่วยเป่าให้ ไม่ค่อยเต็มใจเข้าฉากเสียเลย

.

อ่ะ ฟองสบู่เริ่มจับกลุ่มกันมาแล้ว

.

คนเป่าฟองสบู่ ก็ยืนตากแดดเป่าอยู่จนเกือบหมดลมเหมือนกันครับ

.

ขี้เกียจกลับหน้ารีเฟลคครับ
เอาสีเงินนี่แหละ แรงดี

.

จังหวะที่ลุงแป้นกำลังคุยธุระอยู่ ผมก็พาน้องน้ำนิ่งมาถ่ายรอพลางๆ

.

ภาษาปะกิด อ่านว่าอะไร
ผมอ่านตั้งนาน ก็อ่านไม่ออก

.

เต็นท์บังแดดหลังบ้าน ก็กรองแสงได้ดีไม่น้อยเลยครับ

.

น้ำนิ่งเคยเรียนที่อัสสัมชัญ จึงใส่สร้อยพระเยซูไว้เสมอๆ

.

ช่วงนี้ผมยังคงเก็บภาพคนเดียวพลางกับน้องน้ำนิ่ง เพราะลุงแป้นยังไม่เสร็จธุระ

.

เราจะถ่ายที่นี่อีกสักสี่ห้าใบ หลังจากนั้นจะพาน้องน้ำนิ่งไปป่าโปร่ง the woodsนั่นเอง

.

หากไม่ติดอยู่กับคอนเซปเดิม เราคงต้องปักหลักถ่ายกันที่นี่ครับ
แต่เนื่องจากเราต้องการคอนเซปเดิม จึงมีเวลาอยู่ที่นี่ได้ไม่นานนัก

.

เวลาตกปลาไม่ยักเจอแดดแบบนี้เลย

.

ชุดดำเจอแดด
ของคู่กันเลย
แต่ศรีทนได้

.

เซฟหน่อยจ๊ะ

.

เราใช้เวลาไม่กี่นาทีก็มาถึง the woodsครับ
ซึ่งห่างจากบ้านผมเพียงสี่-ห้ากิโลเท่านั้นเอง

.

เสื้อกันหนาวเริ่มถูกหยิบขึ้นมาใช้แล้วครับ ทั้งที่แดดเปรี้ยง

.

คอนเซปของเราอยากได้ภาพแนวนี้
แต่เสียดายวันนี้ไม่มีหมอก
มีแต่แดดตั้งแต่เช้าตรู่

.

ขนาดมีรังมด นู๋ยังไม่กลัวเลยอ่ะ

.

หากเป็นหน้าฝน คงเห็นคนมาหาเห็ดกันเยอะ
และหน้าหนาวก็มีมุมให้เราได้เข้ามาใช้เป็นสถานที่ถ่ายรูปได้เหมือนกัน

.

การถ่ายภาพ ก็เหมือนกับการตกปลา
ซึ่งเป็นเวลาเดียวกันอีกด้วย ช่วงนี้ผมไม่ได้จับคันเบ็ดเป็นเดือนๆแล้ว
เพราะมีน้องๆติดต่อกันเข้ามาเยอะ
เวลาโลว์ซีซัน ก็ความหาแบบแทบแย่เหมือนกัน

.

ความเงียบสงบของที่นี่ มีส่วนช่วยให้นางแบบบิ้วท์อารมย์ได้ดีเช่นกัน

.

พอเห็นภาพใบนี้ ก็รู้ว่า in the woods จริงๆ

.

ผมเปิดเอฟไว้ 1.8 ตลอดเพราะไม่อยากให้ฉากหลังรบกวนแบบ

.

ทีแรกตั้งใจจะย้ายไปถ่ายต่อที่สวนสัตว์
แต่คิดดูแล้วคงเป็นไปได้ยาก เนื่องจากวันนี้เป็นวันเด็ก
รถราคงติดแน่นถนนแน่

.

หลังจากดูภาพใบนี้ น้องน้ำนิ่งบอกว่าจะไปทำผมให้เป็นสีแดง
ทริปหน้าคงได้เห็นแฮร์ไลท์สวยๆกันบ้างหละ

.

หลังจากที่ไปหาอาจารย์เล็กเมื่อช่วงปีใหม่
อาจารย์บอกว่าไม่อยากให้ผมถ่ายภาพแบนๆแบบนี้ และให้ผมถ่ายหลวมๆบ้าง
ทริปนี้ก็มีแบนหลายใบ รวมทั้งใบนี้ด้วยครับ

.

เราต้องรีบแข่งกับเวลา เพราะแดดมาเร็วเหลือเกิน
นางแบบเปลี่ยนชุดบนรถ แปร๊บเดียวก็ถ่ายกันต่อ

.

ไม่ค่อยได้ถ่ายเต็มตัวมากนัก เพราะขี้เกียจวิ่งถอยหลังครับ

.

อาจารย์เล็กบอกเสมอๆว่า
จะถ่ายแบบให้สวย ตำแหน่งของกล้องต้องอยู่ตรงสะดือของแบบ
ตั้งแต่เป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ สะบ้าหัวเข่าผมทรุดหมดแล้วครับจานนนน

.

ยังไม่ยอมลุกครับ ขี้เกียจคุกเข่าใหม่

.

คราวหน้าคงต้องหาสนับเข่ามาใส่แล้วหละ
น้ำหนักตัว 56 กก.ลงที่เข่าข้างเดียวบ่อย มีหวังเจ๊งชัยได้เหมือนกันนะ

.

ลาด้วยใบนี้ครับ แดดร้อนเหลือเกิน
ทั้งลุงแป้น ทั้งผมเองและน้องน้ำนิ่ง
ต่างมีความรู้สึกไม่แตกต่างกัน คือร้อนตับแลบ
ทริปหน้าค่อยว่ากันใหม่ ขอบคุณน้องน้ำนิ่งที่มาเป็นแบบให้
ขอบคุณเพื่อนๆที่แวะทักทาย
และขอบคุณสยามฟิชชิงที่ให้ใช้พื้นที่ในการแบ่งปัน ลาแล้วเด้อ

.

.
ขอขอบคุณ 'ลวดหนาม' siamfishing
https://www.siamfishing.com/board/view.php?tid=641708&onlyuserid=0&begin=0
.