|
ppsan
|
 |
« on: 29 September 2023, 20:04:46 » |
|
[24] เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับลมเพลมพัด ตอน สุครีพถูกขับ โดย กลม บางบาน
ปฐมบทแห่งรามเกียรติ์ ตอนที่ 24 สุครีพถูกขับ
.
ทุกคนในเมืองขีดขินไม่รู้จะทำอย่างไรกับสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด ...พาลีผู้ที่แพ้ไม่เป็น ถูกควายป่าฆ่าตาย...
เสนาลิงมารวมตัวกันที่ท้องพระโรง สุครีพนั่งน้ำตาคลอเบ้าอยู่ที่เชิงบันไดพระแท่นโดยไม่รู้จะทำอย่างไรดี ได้แต่คิด คิดว่า...เราจะต้องปกครองขีดขินให้ร่มเย็น พี่พาลีจะต้องไม่ผิดหวังในตัวเรา เราทำตามที่พี่ขอแล้วคือปิดปากถ้ำไม่ให้ทรพีออกมา เราจะดูแลขีดขินจนองคตโต แล้วจะมอบบันลังก์คืนหลานรักของเรา...
พอพิจารณาอย่างถี่ถ้วนพร้อมทำตนให้เข้มแข็งเพื่อส่วนรวม สุครีพจึงรวมรวมความกล้า ประกาศก้องท้องพระโรง
...ทุกคนจงฟัง เราสุครีพ... อุปราชแห่งขีดขินกำลังจะประกาศต่อว่า "........"
ทันใดนั้น พญาพาลีได้เดินเข้ามาในท้องพระโรง
...เจ้าน้องชั่วสุครีพ ข้ายังไม่ตาย คงเสียใจหละสิ เจ้าบังอาจปิดปากถ้ำหวังให้ข้านอนตายกะเจ้าทรพีใช่มั้ย ทรพีมันฆ่าพ่อเพราะปมด้อยของมัน แต่สุครีพจะฆ่าพี่เพราะอยากเป็นใหญ่...
...เจ้าลิงชั่ว นี่แกจะกบฎพี่ใช่ไหม ทำไมถึงเป็นคน(ลิง)แบบนี้ เสียแรงที่พี่หลงรักและไว้ใจมาตลอด...เจ้าจะยึดบัลลังก์ของข้าใช่มั้ย...
.
เหม่เหม่ดูกรไอ้ทรยศ มึงมาคิดคดต่อเชษฐา
ตัวกูไม่ม้วยมรณา เอ็งปิดคูหาเสียว่าไร
เสียทีเป็นน้องร่วมครรภ์ สุริย์วงศ์เทวัญสูงใหญ่
จะเลี้ยงไว้ก็เครื่องเคืองใจ เร่งไปเสียจากพระบุรี
.
พญาพาลีผลักอกสุครีพแล้วถีบซ้ำ
...ท่านพี่ ข้าไม่มีเจตนาจะทำร้ายท่าน ข้าเข้าใจว่าท่านพี่โดนทรพีฆ่าตาย เลยปิด.... ยังไม่ทันพูดจบ เท้าอันทรงพลังก็ถีบเข้าที่ปลายคางสุครีพ
...เจ้าน้องชั่ว เจ้าคงแค้นใจข้าเรื่องนางดาราหละสิ เจ้าคงเก็บความแค้นเอาไว้นาน จงออกไปก่อนที่พี่จะฆ่าเจ้า ออกไปจากขีดขินไปให้พ้น เราจะไม่ร่วมวงศ์กันต่อไป ทุกคนจงฟัง...
...จากนี้ไป อย่ามีใครเอ่ยถึงชื่อลิงสีแดงตัวนี้อีก ถ้าใครฝ่าฝืนเจ้าจะถูกเฉดหัวไปเช่นมัน... พาลีประกาศเนรเทศ แถมตัดพี่ตัดน้องกับสุครีพอย่างไม่ฟังข้อแก้ตัว
.
เหม่เหม่ดูดู๋ไอ้ทรลักษณ์ มาเจรจาเยื้องยักแก้ไข
แม้นว่าชีวันกูบรรลัย ก็จะได้เป็นใหญ่ในธานี
หากคิดจะปิดนินทา จึ่งแสร้งโศกาว่ารักพี่
ตัวเอ็งกับกูในวันนี้ ขาดวงศ์พงศ์พีพี่น้องกัน
เร่งไปเสียจากเวียงชัย หาไม่ชีวาจะอาสัญ
ว่าพลางขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน แกว่งพระขรรค์ออกไล่รอนราญ
.
สุครีฟกราบลาพาลีครั้งสุดท้าย ราชาแห่งลิงเมินหน้าหนี สุครีพคลานสี่ขาออกจากท้องพระโรงอย่างลิงสามัญ ถึงแม้มงกุฎเครื่องทรงยังครบครันอยู่ แต่ราศีแห่งอุปราชขีดขินได้หมดไปพร้อมคำประกาศของพาลี
องคตที่ยังเด็กนักไม่สามารถฝืนยืนเฉยโดยไม่ทำอะไร ...อาเรา ออกไปก่อนเถอะ รอพ่อข้าเย็นกว่านี้แล้วค่อยมาขมาท่านนะ...
องคตให้กำลังใจอาที่สุดรัก รองจากบิดาได้เท่านี้จริงๆ หลังจากพ่อพาแม่ใหม่เป็นนางฟ้าชื่อดารามาอยู่ขีดขิน พ่อก็ไม่สนใจองคตอีกเลย ก็มีแต่ท่านอาสุครีพและพี่หนุมานนี่แหละที่พาไปโน่นมานี่ คอยควบคุมการเรียนอักษร เรียนอาวุธ พี่หนุมานออกไปผจญภัยในป่านานที่จะกลับมา แล้วตอนนี้อาก็ถูกขับ จากนี้ไปองคตคงต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว
สุครีพเดินออกจากเมืองอย่างไม่สบตาใคร
...ครู่ที่ผ่านมา ข้าคืออุปราชแห่งขีดขิน แต่เพียงการเข้าใจผิด ข้าต้องหมดทุกอย่าง พี่ไม่รักข้าก็ไม่ว่า แต่ควรฟังเหตุผลก่อนว่าข้าจะฆ่าพี่เพื่ออะไร แล้วจากนี้ไปข้าจะไปอยู่ที่แห่งใด...
สุครีพออกจากเมืองเข้าป่า ตรงสู่หน้าผาตระหง่าน นั่งตัดพ้อชีวิตกับดวงอาทิตย์ผู้เป็นพ่อผู้ที่กำลังจะลับขอบฟ้า
...พ่อ พ่อให่ข้าเกิดมาติดตามพี่ ช่วยเหลือพี่พาลี พ่อและองค์อินทร์กำหนดจุดจบของลูกแบบนี้ด้วยรึเปล่า พระอาทิตย์ผู้บิดาบอกข้าที...ขณะนี้ขีดขินมีแต่ความเศร้าที่ใครๆก็อยากลืม ต้องลืมวานรที่ชื่อสุครีพ...
จากนั้นสุครีพก็เดินร้องไห้ไปเรื่อยๆ ไปจนถึงป่าที่หนุมานมาถือศีลบำเพ็ญตบะอยู่ หนุมานเมื่อเห็นสุครีพร้องไห้มา ก็ตกใจ จึงร้องถามว่า
...ท่านน้าสุครีพ ท่านเป็นอะไร ช่วยเล่าให้ข้าฟังหน่อย...
สุครีพจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้หนุมานฟัง แล้วก็เตือนหนุมานว่า
...ถ้าเจ้ากลับไปที่เมืองขีดขิน ต้องระวังตัวหน่อยนะ อย่าคิดว่าเป็นญาติแล้วพาลีจะโอ๋นะ ถ้าเจ้าทำอะไรผิด พาลีก็ลงโทษเหมือนกัน เหมือนน้านี่แหละ...
...น้าคงไม่กลับเมืองขีดขินอีกแล้ว คงต้องถือศีลบำเพ็ญพรตอยู่ที่นี่กับเจ้าแหละ...
เมื่อหนุมานได้ยินเรื่องราวทั้งหมด ก็เลยตัดสินใจว่า
...เออ ข้าก็ไม่กลับเหมือนกัน ข้าก็ถือศีลอยู่กับน้าแหละ ข้าไม่กลับไปให้น้าพาลีไล่ฆ่าหรอก ให้เขาอยู่ในเมืองนั่นไปแหละดี...
สองน้า-หลาน จึงอาศัยอยู่ในป่าตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา...
.
|
Author