[30] เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับลมเพลมพัด ตอน ทศกัณฐ์แปลงร่างเป็นโยคีฤๅษีจำแลง โด

1 Hour 1 Day 1 Week 1 Month Forever
Login with username, password and session length

[30] เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับลมเพลมพัด ตอน ทศกัณฐ์แปลงร่างเป็นโยคีฤๅษีจำแลง โดย กลม บางบาน

23 เมษายน 2022  ·

เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ตอน ทศกัณฐ์แปลงร่างเป็นโยคีฤๅษีจำแลง (1)

สุกรสาร เมื่อกลับมายังลงกา พร้อมรอยสักหน้าอัปยศ ก็ได้ไปเข้าเฝ้าทศกัณฐ์

ทศกัณฐ์ได้อ่านถ้อยคำเหยียดหยามบนหน้าสุกรสาร ก็เดือดปุดๆ อยากจะออกไปรบกับพระรามให้รู้แล้วรู้รอด ดีเสียแต่ว่ายังพอสงบสติอารมณ์ได้ พร้อมกับตระหนักว่า ตัวเองยังไม่รู้เลยว่าทัพพระรามมีหน้าตาเป็นยังไง แต่พระรามกลับรู้ทัพฝั่งลงกาอย่างทะลุปรุโปร่ง เพราะมีพิเภกเป็นไส้ศึก

สุกรสารได้รายงานให้ทศกัณฐ์ทราบเรื่องว่า...พระรามได้มาตั้งพลทัพที่เขาเหมติรัน และเห็นพิเภกไปสมัครเป็นพรรคพวกของพระรามด้วย ตัวเองนั้นโดนจับได้ ถูกเฆี่ยนตี ทรมานสารพัด...แล้วก็โดนจับสักหน้า แห่ประจานเสร็จแล้ว จึงปล่อยตัวมา...และยังเล่าอีกว่า กองทัพพระรามมีทหารลิงเก่งๆมากมาย เช่นลิงเผือกตัวที่ข้ามมาเผาลงกาก็เป็นทหารของพระรามเช่นกัน

ทศกัณฐ์ฟังคำ ก็ให้นึกแค้นใจและคิดว่าที่พวกลิงสามารถจับสุกรสารได้นั้น ก็เพราะพิเภกบอกอุบายให้เป็นแน่ ถ้าทิ้งไว้ น่าจะมีภัยเพราะพิเภกคงจะสาวไส้ให้กากิน หมดเรี่ยมเชี่ยม...จำจะคิดหาอุบาย ทำให้พระรามขับพิเภกจากพลับพลา แล้วตนเองสามารถไปฆ่าพิเภกได้โดยง่าย...

ทศกัณฐ์ตอนนี้ก็ชักจะกินไม่ได้นอนไม่หลับ...คงไม่อยากจะปะทะกับทัพพระรามหรอก...เพราะลึกๆ ก็คงรู้ว่า...ถูกเขียนบทมาให้แพ้แน่นอน...ฮือๆ ๆ...จำจะต้องติดสินบนคนเขียนบทบ้าง เพื่อให้ได้เปรียบสักครั้ง จะเอากะตังใส่ถุงขนมไปวางไว้ที่หน้าบ้าน ไอ้โทนี่เหลี่ยมก็ทำมาแล้ว คงจะไม่เป็นผลแน่ ก็เลยหากลอุบายต่างๆมาหยุดศึกไว้ก่อน...

ว่าแล้วทศกัณฐ์ก็ปิ๊งไอเดียขึ้นมาประการนึง นั่นคือ แปลงร่างตัวเองให้กลายเป็นโยคีเพื่อลอบเข้าไปสังเกตการณ์ทัพพระรามเองเลย...คิดแล้วทศกัณฐ์ก็ไม่ช้าที จึงร่ายเวทย์แปลงตน

กลายองค์ทรงเพศเป็นโยคี    พร้อมเครื่องอาหุดีบริขาร
เจิมจุณสอดใส่สังวาล    ดั่งองค์พรหมมานลงมา

มือซ้ายถือไม้เท้าจ้อง    มือขวาถือพัดป้องบังหน้า
เหาะระเห็จออกจากลงกา    ด้วยกำลังฤทธาว่องไว

ทศกัณฐ์ร่ายเวท แปลงเพศเป็นโยคี สวมชฎา ใส่สังวาล มือซ้ายถือไม้เท้า มือขวาถือพัด แล้วเหาะจากกรุงลงกา มายังเขาเหมติรัน...

ฤๅษีจำแลง เดินผ่านมาที่หน้าค่ายพระราม พวกวานรก็นิมนต์ ถวายอาหารเลี้ยงดูปูเสื่อเป็นอย่างดี

หลังจากนั้นฤๅษีจำแลง ก็บอกบรรดาพลวานรว่า...อยากจะพบพระราม ให้ช่วยพาไปพบหน่อย....

แล้วทศกัณฐ์ก็เดินไปหาพระรามที่พลับพลา...เห็นเสนาวานรน้อยใหญ่เฝ้าแหน อยู่แน่นขนัด จึงแสร้งบอกว่าตนอยู่ในป่าหิมพานต์ ชื่อ กาลสิทธิโคดม ไปจงกรมกลับมาจากสวรรค์ ทราบว่าพระรามจะยกทัพพวกลิงไปทำสงครามกับพวกยักษ์ในลงกา จึงแวะมาเยี่ยม

เมื่อมาถึงก็คิดได้ว่า...พิเภกจะต้องรู้เป็นแน่แท้ว่า ตนแปลงกายมา แล้วบอกพระรามให้รู้...ดังนั้นทศกัณฐ์จึงร่ายเวทมนต์ที่ใช้ได้เฉพาะกับยักษ์ด้วยกันเท่านั้น ให้พิเภกอยู่ในสภาวะ..นะจังงัง...ไปชั่วครู่ บังคับไม่ให้พิเภกพูดได้ ในขณะที่นั่งอยู่ในที่ประชุมทหาร

(ในรูป พิเภกคือยักษ์ที่นั่งตาละห้อยอยู่ด้านล่าง ด้านหลังพระลักษณ์หน่ะครับ)

พิเภกอยู่ในโหมด นะจังงัง แม้จะรู้ว่าฤๅษีที่อยู่ใกล้ๆพระรามนั่น มันพี่ชายตัวเองแปลงตัวมา แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะพลาดโดนมนต์สะกดของพี่ชายอยู่

ส่วนบรรดาลิงแม่ทัพและพระลักษณ์ ไม่มีใครเฉลียวใจเลยว่า ฤาษีที่อยู่ใกล้ๆพระรามเป็นทศกัณฐ์ปลอมตัวมา

ทศกัณฐ์ลอบแอบถามข้อมูลการทัพของพระรามไปจนทะลุปรุโปร่ง รวมทั้งได้เห็นหน้าตาแม่ทัพของพระรามจนครบ ซึ่งก็ทำให้ทศกัณฐ์เครียดขึ้นมาทันที เพราะเมื่อประเมินจากขุมกำลังแล้ว แม้ฝั่งพระรามจะไม่ได้เหนือกว่าฝ่ายตน และมั่นใจว่าถ้ารบพุ่งกันพระรามเละแน่...แต่ปัญหามันอยู่ที่ พิเภก ไอ้น้องชายตัวดี เพราะถ้ามีพิเภกอยู่ กลยุทธ์การรบของทศกัณฐ์ มันจะเอามาใช้กับพระรามไม่ได้เลย เพราะพิเภกมันต้องดูออกหมด

มีทางเดียวคือต้องฆ่ามันทิ้งซะ...แต่จะฆ่ายังไงดี?

.

ในรูป พิเภกคือยักษ์ที่นั่งตาละห้อยอยู่ด้านล่าง ด้านหลังพระลักษณ์


.

23 เมษายน 2022  ·

เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ตอน ทศกัณฐ์แปลงร่างเป็นโยคีฤๅษีจำแลง (2)

ทศกัณฐ์พยายามหาวิธีคิด ก็คิดไม่ออกครับ เพราะพิเภกก็รู้ตัวดีว่า พี่ชายเล่นตรูแน่ เลยแอบไปอยู่หลังพระลักษมณ์ ให้มากที่สุด

ทศกัณฐ์ในร่างฤๅษีจำแลงเลยต้องเล่นท่าไม้ตายคือ ไหนๆ ก็ฆ่าพิเภกไม่ได้แล้ว ก็ใช้วาทะศิลป์กล่อมให้พระรามเลิกทัพกลับไปดีกว่า

โดยการชักแม่น้ำ บอกเหตุผลสารพัดสารพันให้พระรามเชื่อว่า ศึกครั้งนี้พระรามแพ้แน่ๆ และทางที่ดีให้รีบยกทัพกลับไป แล้วจึงบอกว่า...

...ทศกัณฐ์นั้นมีฤทธิ์มาก ทั้งมีทหารที่ชำนาญการ ทหารลิงของพระองค์เพียงหยิบมือจะไปสู้อะไรได้กับทหารยักษ์...เดี๋ยวก็ถูกพวกยักษ์จับไปงาบแด๊กหมด...555

(ฝ่ายแม่ทัพลิงเริ่มไม่พอใจ กัดฟันกันกรอดๆ แต่ด้วยเกรงใจพระราม ไม่งั้นจะกระโดดเข้าไปแหง่มฤๅษีซะให้รู้แล้วรู้รอด)

...ส่วนนางสีดานั้น ใช่ว่าเสียนางไปแล้ว ในโลกนี้จะสิ้นสตรีก็หาไม่..มีหญิงอื่นอีกตั้งมากมาย ถึงแม้ว่าได้กลับมาก็เป็นราคี เหมือนแก้วตกลงกลางกองไฟ แม้นไม่แตก..แต่ก็มีรอยร้าว เป็นธรรมดา...ดังนั้น จะตามไปทำไมให้ป่วยการ กลับบ้านกลับเมืองไปนอนตีพุงให้สบายใจเหอะ...

พระรามเองนั้นก็ได้ชื่อว่า เป็นหนึ่งในคนที่หัวดื้อมากที่สุดในแผ่นดินคนหนึ่ง ลองว่าได้ทำอะไรแล้ว ใครก็อย่ามาค้านมาห้ามเสียให้ยาก เมื่อได้ฟังฤๅษีทศกัณฐ์กล่าวดังนั้น ก็ให้คันteen ตะหงิด ตะหงิด... อ้าว...พระฤาษีพูดยังงี้ มาฟาดปากกันดีกว่ามะ....อุ๊ย.ไม่ใช่ยังง๊าน...คร๊าบบ...

พระรามก็ว่า...ไหงพูดยังงี้ล่ะท่านฤๅษี อันนางสีดานั้นคือพระลักษมี ถึงจะตกน้ำไฟบรรลัยกัลป์ ก็หาได้มีราคีแผ้วพาลสักเพียงนิดไม่ แม้ว่าไม่ใช่นางสีดาก็ตามที..เป็นแต่เพียงทาสทาสี...ถูกกระทำเช่นนี้ ไม่ตามไปแก้แค้น ดูมันจะเสียเชิงชาย..สามโลกคงเยาะเย้ยเล่น เป็นแน่แท้...ส่วนการจะไปสู้รบกับพวกยักษ์นั้นก็..จิ๊บๆ..ทศกัณฐ์ก็เปรียบเหมือนเก้ง..กวาง...ยิงด้วยศรก็มิพักจะล้มประดาตาย...

ฤๅษีทศกัณฐ์ได้ฟัง จึ่งว่า...อาตมาเตือนด้วยความหวังดี ไม่เชื่อก็แล้วไป...

ครั้นเหลือบไปเห็นพิเภก ก็ให้แค้นใจ จึ่งชี้นิ้วกราดไป แล้วแสร้งว่า...

...แล้วนั่นคือพิเภก น้องของทศกัณฐ์ซึ่งเป็นศัตรู,ไม่ใช่เร๊อะ?

(ถามเป็นประโยค question tag แบบฝาหรั่งซะด้วย 555 แม๊..อายยายจ๋า กะป้าอ๊อด จัง...เพราะข้าพเจ้าก็เขียนประโยคนี้ เป็นภาษาปะกิดไม่ได้)

...แล้วนั่นก็สุครีพ เป็นน้องของพาลีซึ่งพระองค์ฆ่าตาย การคบกับพวกศัตรู ก็เหมือนเลี้ยงอสรพิษไว้ นะ...

...น้องของศัตรู มีหรือจะมาจงรักภักดี...ไม่เชื๊อ...ไม่เชื่อ...ขับไล่ไปเสียเหอะ...

พระรามจึงกล่าวว่า...ทั้งพิเภกและสุครีพ ต่างก็มีความซื่อตรง ยุติธรรม กตัญญู รอบรู้ และรู้จักรับผิดชอบ มิได้เป็นทรชนคนคด ดังที่พระดาบสว่า...

ฤๅษีทศกัณฐ์ฟังคำพระรามกล่าวแก้ จึงว่า...อาตมาก็เตือนด้วยหวังดี...ไม่ได้จะตั้งแง่รังเกียจเดียดฉันอะไรซักกะหน่อย พระองค์ไม่ฟัง จะเลี้ยงไว้ก็ตามใจ นานไปเดี๋ยวก็รู้เอง...แล้วที่ว่าจะไปสู้รบปรบมือกับยักษ์..แค่ทหารลิงแค่นี้ จะไปทำอะไรได้ รังแต่จะไปเป็นอาหารให้ยักษ์จับกินซะเปล่าๆ...ว่าแล้วก็แลบลิ้นกวาดน้ำลายที่สอ เยิ้มจะหยดอยู่ที่ริมฝีปากแบบหวานมัน(ลืมตัวไปหน่อยว่าเป็นฤๅษีอยู่) จุ๊ก.กรู้รร...

พอเหล่าเสนาลิงได้ฟังฤๅษีทศกัณฐ์ว่าดังนั้น ก็โกรธา...

ขบเขี้ยวกรามคำรามคำรณ    ต่างตนคั่งแค้นตัวสั่น
ผูกคิ้วนิ่วหน้ามือคัน       จะใคร่ฟาดฟันให้บรรลัย

หากเกรงใต้เบื้องบทมาลย์    ทหารทั้งปวงไม่ทำได้
ต่างทูลอาสาภูวไนย       วุ่นไปทั้งหมู่โยธา

บ้างว่าจะไปจับทศกัณฐ์    มาบั่นเศียรเกล้าเกศา
บ้างว่าจะยกพระเมรุมา    ทุ่มทับลงกาธานี

บ้างว่าจะพลิกแผ่นดิน    ให้ตายสิ้นทั้งเมืองยักษี
บ้างว่าจะวิดวารี       พาพลกระบี่ข้ามไป

บ้างว่าจะช้อนเอาลงกา    ขึ้นใส่หัตถามาให้ได้
ทุ่มลงในท้องสมุทรไท    มิให้ยากใจโยธี

พอทศกัณฐ์เห็นว่าเหล่าเสนาลิงคุมแค้น สำแดงอาการขนาดนี้แล้ว...และขณะเดียวกันนั้น พิเภกก็เริ่มจะขยับตัวยุกยิกๆ เพราะมนต์สะกด นะจังงัง เริ่มหมดฤทธิ์ ซึ่งถ้ามนต์คลายสะกดแล้ว พิเภกคงรีบแจ้งให้พระรามทราบ ถึงตอนนั้น ทศกัณฐ์ บรรลัยแน่นอน เพราะอยู่คนเดียวท่ามกลางวงล้อมแม่ทัพวานร พระราม และพระลักษมณ์...หากรู้ว่าตนปลอมตัวมา ไม่รอดแน่...จำจะแจวไปก่อน จึงขอลาพระรามกลับ บอกว่า...นี่ก็เย็นย่ำใกล้สนธยา..จะขอลาไปก่อนละเน้อ...

พอลับตาพวกลิง ก็คืนรูปดังเดิม แล้วก็นั่งเครื่องบินเจ็ท ข้ามมหาสมุทรกลับลงกาซิตี้...

ครั้นทศกัณฐ์ไปแล้ว มนต์ก็คลาย พิเภกจึงทูลพระรามว่า...ไอ้ฤๅษีตนนั้นเป็นทศกัณฐ์แปลงกายมา แต่ตนเองต้องมนต์พูดไม่ได้ จึงมิได้ทูลให้พระรามทราบ...

พระรามก็สุดแสนเสียดาย เพราะมันลอบเข้ามาล้วงคองูเห่าถึงในถ้ำ ถ้าจับมันได้เมื่อตะกี๋ เราจะได้ไม่ต้องรบกับกองทัพมันให้ไพร่พลต้องล้มตาย...

.

ทศกัณฐ์แปลงร่างเป็นโยคีฤๅษีจำแลง กำลังหนีกลับ


.

ตอนต่อไป...นางลอย...จะสนุกแค่ไหน โปรดติดตามกันนะครับ.

.

ปรับปรุงภาพใหม่